กลไกและการพัฒนาของเสื้อกั๊ก

ในปัจจุบันมีกลไกการกันกระสุนไม่เกินสองกลไกของเสื้อกั๊ก ballistic: เพื่อตีกลับร่างกายและชิ้นส่วนของกระสุนปืน เพื่อกระจายพลังงานจลน์ของกระสุนอย่างต่อเนื่องผ่านวัสดุกันกระสุนเพื่อป้องกันความเสียหายที่ไม่ได้ทำการเจาะ

นี่คือรายการเนื้อหา:

• กลไกเสื้อกั๊กขีปนาวุธ

• เสื้อกั๊ก ballistic ถูกจำแนกตามวัตถุประสงค์ของการใช้งาน

• การพัฒนาเสื้อกั๊ก ballistic

กลไกเสื้อกั๊กขีปนาวุธ

ตามวัสดุต่าง ๆ ที่ใช้กระแสไฟฟ้า เสื้อกั๊ก ballistic สามารถแบ่งออกเป็นวัสดุที่แข็งเช่นโลหะและเซรามิกการป้องกันวัสดุที่อ่อนนุ่มเช่นเส้นใยที่มีความแข็งแรงสูงและโมดูลสูงและการป้องกันคอมโพสิตรวมวัสดุที่อ่อนนุ่มและแข็ง วัสดุกันกระสุนทั้งสามประเภทนี้มีกลไกการป้องกันที่แตกต่างกันไปอย่างมากกับขีปนาวุธเช่นชิ้นส่วนและขีปนาวุธ กลไกการป้องกันขีปนาวุธของวัสดุกันกระสุนแข็งคือการดูดซับพลังงานจลน์และป้องกันการเจาะผ่านการทำลายวัสดุกันกระสุนในระดับหนึ่งเช่นเดียวกับการเสียรูปและการกระจายตัวของขีปนาวุธ โดยทั่วไปแล้ววัสดุกันกระสุนแบบนุ่มจะทำจากเส้นใยประสิทธิภาพสูงผ่านสิ่งทอที่มีความหนาแน่นสูง มันถูกสร้างขึ้นโดยการทับซ้อนกัน 20 ถึง 40 ชั้นและใช้การยืดการแตกหักและแรงเสียดทานของตาข่ายปรับหลายชั้นเพื่อดูดซับพลังงานจลน์ของกระสุนและสกัดกั้น ในปัจจุบันเสื้อกันกระสุนส่วนใหญ่รวมกลไกการป้องกันสองกลไกทั้งที่อ่อนนุ่มและแข็งเพื่อแสดงคุณสมบัติที่แท้จริงของฮีโร่ เกราะกันกระสุนเซรามิกที่ใช้กันมากที่สุดคือเสื้อกั๊กแบบผสมผสานแบบผสมซึ่งทำจากเม็ดมีดกันกระสุนเซรามิกรวมกับเส้นใยเคฟลาร์

เสื้อกั๊ก ballistic ถูกจำแนกตามวัตถุประสงค์ของการใช้งาน

เสื้อกั๊ก Ballistic ถูกแบ่งออกเป็น①เกราะทหารราบตามวัตถุประสงค์ของการใช้งาน พร้อมกับทหารราบนาวิกโยธิน ฯลฯ เพื่อปกป้องบุคลากรจากชิ้นส่วนต่าง ๆ ②ชุดเกราะสำหรับบุคลากรพิเศษ ส่วนใหญ่ใช้สำหรับงานพิเศษ บนพื้นฐานของเกราะทหารราบฟังก์ชั่นการป้องกันคอการป้องกันไหล่และการป้องกันช่องท้องจะถูกเพิ่มเข้ามาเพื่อเพิ่มพื้นที่ป้องกัน ร่างกายด้านหน้าและด้านหลังมาพร้อมกับกระเป๋าแทรกสำหรับการใส่เม็ดมีดกันกระสุนเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการกันกระสุน ③เสื้อกั๊ก ballistic ปืนใหญ่ ส่วนใหญ่ใช้โดยปืนใหญ่ในการต่อสู้มันสามารถป้องกันชิ้นส่วนและคลื่นกระแทก

การพัฒนาเสื้อกั๊ก ballistic

เสื้อเกราะขีปนาวุธวิวัฒนาการมาจากชุดเกราะโบราณ ในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งกองกำลังพิเศษของสหรัฐอเมริกาเยอรมนีและอิตาลีและทหารราบสองสามคนใช้เต้านมเหล็ก ในปี ค.ศ. 1920 สหรัฐอเมริกาได้พัฒนาเสื้อกั๊กกันกระสุนที่ทำจากแผ่นเหล็กที่ทับซ้อนกัน ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1940 บางประเทศในสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตกเริ่มพัฒนาชุดเกราะที่ทำจากวัสดุเช่นเหล็กกล้าโลหะผสมอลูมิเนียมอัลลอยไทเทเนียมโลหะผสมไฟเบอร์กลาสเซรามิกและไนลอน ในปี 1960 กองทัพสหรัฐได้นำเสื้อกั๊ก ballistic ทำจากเส้นใยอะรามิดสังเคราะห์ที่มีความแข็งแรงสูง (เส้นใยเคฟล่าร์) ที่พัฒนาโดย Dupont ซึ่งมีผลกระทบที่ดีต่อกระสุนน้ำหนักเบาและสวมใส่สบาย ในตอนต้นของศตวรรษที่ 21 ทหารสหรัฐใช้ชุดเกราะ interceptor '' กับการออกแบบแบบแยกส่วนและเส้นใยสังเคราะห์ Aramid ที่มีความแข็งแรงสูง KM2 เป็นวัสดุชั้นกระสุนในสนามรบอิรัก ตั้งแต่ปลายทศวรรษ 1950 กองทัพปลดปล่อยประชาชนจีนได้พัฒนาและติดตั้งเกราะ FRP อย่างต่อเนื่องเกราะเหล็กพิเศษที่มีความแข็งแรงสูงความแข็งแรงสูงและเกราะโพลีเอทิลีนสูงและเกราะเซรามิก ด้วยการพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเสื้อกันกระสุนจะใช้วัสดุกันกระสุนที่มีประสิทธิภาพที่ดีขึ้นลดน้ำหนักปรับปรุงเอฟเฟกต์กันกระสุนและการสวมใส่ความสะดวกสบายและตระหนักถึงการสร้างโครงสร้างแบบแยกส่วนความหลากหลายและสไตล์

เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของเราคือ https://www.militaryarm.com/ หากคุณต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการป้องกันเสื้อกั๊ก ballistic คุณสามารถสื่อสารกับเราได้ที่เว็บไซต์ เรายินดีที่จะให้การป้องกันเสื้อกั๊ก ballistic คุณภาพสูงบริการที่ดีและราคาที่แข่งขันได้เพื่อให้บริการที่ดีขึ้นและดีขึ้น!